Cementrustiek in de Merode

Knooppunten 58 - 83 - 25

Vertrekplaats Zichem is het dorp van Ernest Claes. De schrijver is vooral bekend van zijn streekroman De Witte, over een jonge belhamel die voortdurend fratsen uithaalt. Na een kilometer bereik je aan je linkerzijde Huize Ernest Claes. In die bescheiden boerderij woonde het landbouwersgezin Claes met negen kinderen. Vervolgens leidt de route je door de bossen van Averbode tot bij de abdij.

Een kaarsrechte dreef door het bos brengt je tot voor de hoofdpoort van de Abdij van Averbode. Door de poort kun je de abdij betreden en het binnenplein met de kerk bezoeken. Vlak naast de abdij ligt het Mariapark, een processietraject met 7 staties en een grot volledig in cementrustiek. Deze wandeling kan je op weg helpen.

Tip!

• In het abdijcafé Het Moment kan je enkele producten proeven van de economische activiteit van de abdijgemeenschap, zoals brood, peperkoek, kaas, ambachtelijk ijs en bier.

Knooppunten 25 - 18 - 17 - 88 - richting 84

Een meevaller is dat de norbertijnen hun abdij in 1134 op een verhevenheid bouwden. Na het bezoek kun je zo licht dalend genieten van het groen rondom de abdij. Het volledige kleurenpalet van groen wordt ook aangesproken in het Provinciaal Groendomein Hertberg. Dit uitgestrekte bos is de echte groene long van Landschapspark de Merode.

Aan fietsknooppunt 88 let je extra op! De route gaat uiteindelijk langs knooppunt 86, maar eerst ga je een stuk heen en terug richting 84 om de Mariagrot van Bergom te bezoeken

Tussen knooppunt 88 en 84 kom je de Mariagrot van Bergom tegen. Opgelet! Nadat je de Mariagrot bewonderd hebt keer je terug richting fietsknooppunt 88. Daarna neem je richting 86.

Knooppunten 86 - 94, halverwege neem je richting Herselt Dorp. Dit doe je door ter hoogte van de N19 links te nemen i.p.v. deze steenweg over te steken. Aan het ronde punt fiets je rechtdoor.

Dit deel van de route brengt je naar een echte topper in cementrustiek: de Calvarieberg achter de kerk in Herselt.

Ga na je bezoek terug richting fietsknooppuntennetwerk, richting Westerlosesteenweg.

Het Goor - Asbroek is een volgend groen en autoluw intermezzo. Het natuurreservaat is een zeer vochtig gebied met vijvers en moeras. Dat is niet onlogisch, want heel lang geleden kronkelde door dit gebied de Grote Nete. Later verlegde de rivier haar bedding naar het noorden.

Je volgt de fietsknooppunten tot in Westmeerbeek.

Vlakbij knooppunt 94 vind je Villa Janssens. Hier woonde de familie Frans Janssens, bekend om hun baanbrekend werk in de techniek van cementrustiek.

Knooppunten 94 - 07 - 12 - 95 - 48 - 13 - 14 - 10 - 15 - 51 - - 03 - 80 - 56 - 81 - 57

Na een dag vol cementrustiek wacht jou nog een mooie rit langs de oude spoorweglijn tussen Westmeerbeek en Aarschot. Uiteindelijk kom je langs de Demer toe in de historische kern van Aarschot langs de ’s Hertogenmolens en het mooie en goed bewaarde pleinbegijnhof. De Onze-Lieve-Vrouwekerk is het mooiste voorbeeld van de Demergotiek – let op het gebruik van de typische roestbruine ijzerzandsteen.

Tussen Aarschot en Testelt wijst de Demer je verder de weg. Heb je nog wat proviand nodig, dan kan je tegenover de kerk van Langdorp eerst langs de dorpswinkel en herberg ’t Hof passeren.

In Testelt dreef het Demerwater eeuwenlang de raderen van twee watermolens van Testelt aan. Het molenhuis van één van deze twee molencomplexen is gerestaureerd.

Knooppunten 57 - 59 - 58

Voorbij Testelt fiets je door een stuk van de Demerbroeken naar Zichem. Ook Zichem pronkt nog met een schilderachtige watermolen op de Demer. Je maakt een ommetje langs dit watererfgoed om dan af te buigen naar het groene dorpsplein van Zichem.

Op de markt van Zichem trekt één bouwsel meteen de aandacht: de kiosk. Inwoners van Zichem houden van hun kiosk. Al meer dan een eeuw staat deze uitnodigend te pronken in het midden van het plein.

De tocht is bijna rond, maar niet zonder nog langs de Maagdentoren te passeren. Die middeleeuwse donjon vertelt dat Zichem ooit een stad was die het waard was om verdedigd te worden. Op het uitkijkplatform op de hoogste verdieping kijk je uit over het land dat een onmetelijke speeltuin was voor De Witte van Ernest Claes.